Hver var ég?

Vönkuð reisti ég mig upp af heldur hörðum stað. Nei, þetta gat ekki verið rúmið mitt. Eftir að ég hafði teygt úr mér og nuddað stírurnar úr augunum, sá ég að ég væri stödd í miðborg New York. Ég hafði þá lagt mig á bekk, allavega vissi ég ekki betur en að svo hafi verið. Þarna stóð fólk, eldri hjón, frekar hugguleg í fari, en vel klædd. Spurðu hvort ekki væri í lagi með mig, að ég hefði legið þarna frá því fyrr um daginn, þegar þau voru á leið í bankann. Ég leit betur í kringum mig, ákvað að bíða með það að standa upp og afþakkaði vatnsflösku sem frúin var að silast eftir í hliðartösku sinni.
,, Það er í lagi með mig, takk fyrir að hafa auga með mér,"
Svaraði ég, og hélt svo áfram eftir andartaksþögn
,, en ekki getið þið sagt mér hve langur tími leið frá því þið fóruð í bankann?"
Frúin, sem virtist ríkjandi í hjónabandinu, svaraði mér um hæl, eins og hún hafi búist við spurningunni.
,, Við gengum hér framhjá um 9.00 leytið, klukkan er núna rétt um 12.00 leytið, svo þú hefur verið hér í a.m.k. þær þrjár klukkustundir. "
Það var augljóst að þeim var ekki sama um mig, hversu furðulegt sem það nú er. Ég ætlaði að rífa mig upp af þessum stað, en fæturnir voru jafnþungir og blý. Þetta var frekar vandræðalegt, þar sem útgangurinn á mér var ekkert hróslegur, hvernig svo sem á því stóð.
,, Ertu viss um að þú spjarir þig, vinan?"
Hélt frúin áfram áhyggjufull.
,, Já, takk fyrir, ég verð að drífa mig!"
Ég dreif mig og mína blýfætur að næsta stóra glugga og speglaði mig í honum, ég varð að drífa mig, það voru aðeins tvær klukkustundir í starfsviðtalið mitt. Og ég ætlaði að fá þetta starf, ég var búin að bíða eftir þessum degi. Þegar ég sá mig í glugganum hélt ég að það ég myndi fá áfall. Þetta var ekki ég, nei, ég trúði þessu ekki. Ég var ekki sú sem stóð þarna, brúnt hárið, falt andlitið, víðu gallabuxurnar og hettupeysan. Hver var þetta? Ekki var þetta ég?
Ég gekk upp að næsta manni, maður í frakka, með svartan kúluhatt og virðuleg gleraugu.
,, Afsakið, geturðu sagt mér hvaða dagur er í dag?"
Maðurinn var heldur forviða að sjá, en svaraði af kurteisi.
,, Það er 15. júlí."
Það gat ekki verið, ég hafði misst 3 daga úr lífi mínu - hvert fóru þeir eiginlega? Ég hélt áfram að spyrja manninn sem var farinn að horfa verulega skringilega á mig.
,, Ekki geturðu sagt mér hvaða ár er? "
Maðurinn lyfti upp augabrúnunum en svaraði mér þó.
,, 1999 "
Ég gapti, hvernig gat það verið! Hver var þessi stelpa sem ég sá í spegilmynd minni. Hvað var að gerast!
,, Ertu alveg viss herra? Ertu viss um að það sé árið 1999?"
Maðurinn varð orðlaus og gekk í burtu. Þetta var of mikið. Ég hafði ekki misst af 3 dögum, ég hafði farið rúm 10 ár aftur í tímann. Sh*t, þetta gat bara ekki verið. Starfsviðtalið sem átti að vera í dag, sem átti að ráða um framtíð mína, allt farið í bál og brennu. Hvar var ég eiginlega?.. Var ég í New York?
Ég hljóp að næsta leigubíl, en leigubílstjórinn virtist ekki taka eftir því að ég ætlaði inn í bílinn. En inn fór ég samt. Spurði hann hvar við værum, í New York. Ég bað hann um að keyra mig að heimili mínu, þar sem ég hafði allavega átt heima daginn áður. Ég hljóp upp stigaganginn og reyndi að opna, bankaði þar sem ég fann engan lykil í vasa mínum. Afsakaði mig þegar eldri maður kom til dyra, sagðist hafa farið dyravillt. Þegar ég tók í hurðahúninn á útidyrahurðinni í byggingunni, og eins lygilegt og það var, datt hann af. Ég reyndi að setja hann aftur í, en það heppnaðist svo vel að ég heyrði hurðahúninn hinu megin á hurðinni detta niður í tröppurnar. Ég var föst.
Það var engin önnur útidyrahurð, svo ég gekk að öllum dyrum og bankaði, en enginn virtist vera heima. Á efstu hæð ætlaði ég að banka, en þar var hurðin ólokuð, ég gekk inn heldur hrædd, en vonaðist eftir að sjá síma einhverstaðar þarna. En í hvern gæti ég hringt?
Ég fann símann, en kom auga á snúru sem var slitin. Þá var það farið í vaskinn. Það heyrðist hljóð úr hurðinni. Ég hafði skilið hana eftir meira opna en hún var áður en ég kom að henni. Það var umgangur, ég faldi mig uppvið næsta skáp sem ég kom auga á.
Ég sá svartan skugga, það var maður, hár maður. Hann hélt á einhverju, þegar ég loksins áttaði mig á því kæfði ég ópið sem var að myndast. Hreyfði mig ögn og púmm.


Ég missti undan mér lappirnar, og um leið vaknaði ég. Leit á klukkuna og svo á símann, þakkaði Guði fyrir að það væri 12. júlí, klukkan að ganga 01.00 að nóttu til. Ég fór inn í eldhús, náði mér í vatnsglas og þambaði úr því. Gekk inn í rúm og sofnaði sátt, ég hafði morgundaginn fyrir stefnu.

... ég ætlaði að fá þessa vinnu.

Pælingar gærdagsins..

Ég er mikið fyrir að vilja gera eitthvað mikið. Ég held að fólk sé farið að hrista hausinn yfir mér, þar sem ég er með allar mínar hugsanir og pælingar. Hvort ég eigi ekki að gera þetta eða hitt. Það nýjasta varð að verulega góðri pælingu í gær, þegar ég var að spjalla við ljósmyndavinkonu mína. Að skrifa smásögu um sjálfa mig!
Ég meina, hver vill ekki lesa um líf unglings, sem er ein af þeim sem er ekki alveg eins. Jújú. Mig langar ofboðslega að gera eitthvað merkilegt. En hvað er það sem ég hef gert sem er merkilegt. Ég get held ég talið það upp á vinstri hendi, með minna en fimm puttum. Ég hef framkvæmt ótrúlegustu hluti, sem eru ekkert ótrúlegir í sjálfu sér.

Það er allt framkvæmanlegt, ef við hugsum út í það. Sá sem fann upp sprengiefnið, sá sem fann upp reykingarnar, sá sem fann upp áfengið. Þeim hefur sko verulega vantað eitthvað fé í vasana og ræktað þá á svona skemmtilega vondan sið. Sem að getur eyðilagt líf annarra - pælið aðeins í þessu með mér og gefið þessu séns.

Hvað get ég, sem þið getið ekki. Það er verulega góð spurning, þar sem ég held að það sé ekkert sem ég get ein, og engin annar í heiminum. Svo ég sný dæminu við, hvað getið þið, sem ég get ekki!

Og ég held áfram, hvað ætli það sé sem ég get ekki; Jú, ég get ekki keypt áfengi og ekki sígarettur, nema á svörtum markaði. Mér er alveg sama, þar sem ég neyti ekki áfengis né reyki. Öfunda ykkur ekki vitund á þessum tveimur hlutum.

SÁ HLÆR BEST SEM SÍÐAST HLÆR, stóð einhversstaðar. Ég ætla kannski ekki að hlæja síðast, en ég veit vel hvað ég get og hvað ég vil geta gert, sem ég mun geta. Bíðum og sjáum. Ég mun gera eitthvað......

.. en pælingar gærdagsins gætu verið úreltar, eða stórgóð hugmynd að góðu verkefni!


Ég er bara að pæla.

Slysaskot í Palestínu

Ég man eftir því, í Hafnarskóla þegar við þurftum að læra ljóð utanað. Fyrst lærðum við upp úr Ljóðasprota að mig minnir og svo fengum við sjálf bók þar sem við áttum að myndskreyta. Ég man sérstaklega vel eftir því þegar ég þurfti að læra heima ljóðið Slysaskot í Palestínu. Þar sem ég var nú ekki alveg komin með þá ásjón á heiminn eins og ég sé hann í dag. Þá var ég bara eins og stendur einhverstaðar " bara lítið lamb að leika mér". Gerði mér ekki grein fyrir því hvað mörg börn hafa þurft að þola mikið erfiði og allstaðar í heiminum deyja börn ung, af ýmsum ástæðum. En mörg deyja einmitt útaf stríði - og eiga ekki skilið að deyja vegna þess að vont fólk vill drepa það vegna þjóðerni þess, pælið í alvöru í þessu!

Ég man ekki ljóðið, svo ég leitaði að því á netinu, man samt vel hvernig endirinn var og ég ætla að deila þessu ljóði með ykkur.

Slysaskot í Palestínu

Lítil stúlka. Lítil stúlka.
Lítil svarteyg dökkhærð stúlka
liggur skotin.
Dimmrautt blóð í hrokknu hári.
Höfuðkúpan brotin.


Ég er Breti, dagsins djarfi
dáti, suður í Palestínu,
en er kvöldar klökkur, einn,
kútur lítill, mömmusveinn.


Mín synd er stór. Ó, systir mín.
Svarið get ég, feilskot var það.
Eins og hnífur hjartað skar það,
hjarta mitt, ó, systir mín,
fyrirgefðu, fyrirgefðu,
anginn litli, anginn minn.


Ég ætlaði að skjóta hann pabba þinn.

Höf: Kristján frá Djúpalæk


Þetta er kannski ekki alveg það sem er að gerast í dag, ekki Bretar. Ég man eftir því hvað ég var hrædd við þetta ljóð, en í dag þegar ég les aftur yfir þetta, þá er þetta bara sannleikurinn sem blasir við manni. Hvernig getur fólk gert þetta??



Ég verð að segja ykkur að í gær átti hann elskulegi fallegi yndislegi Rafn minn 16 ára afmæli, tíminn líður ótrúlega hratt og hann fer að fara að fá bílpróf. Vá!

Til hamingju með gærdaginn elsku besta krúttið mitt!!!

Hér er ég!

Ég hef verið rosalega löt að nenna að blogga, en allt í lagi, hér er ég. Næstu daga verður nóg að gera hjá mér, próf á fimmtudaginn og við byrjum að æfa leikrit á fullum krafti sem á svo að frumsýna eftir ca. mánuð. Ég á að skila ritgerð í Sögu 103 í lok janúar svo það er endalaust gaman hjá mér.

Á föstudaginn keyrðum við í bæinn, ég, mamma, pabbi og Sædís. Sædís fékk nefninlega íbúð og við fórum að flytja hana. Á laugardaginn átti svo að hanga í búðum, mér tókst það sem ég ætlaði að gera (mjög ólíkt mér). Jóga bloggvinkona kom svo og stal mér um þrjú leytið og hún bauð í bíó á Yes man. Mjög góð mynd! Takk kærlega fyrir mig Jóga, það er alltaf gaman að hitta þig .
Hún keyrði mig til ömmu og afa, og þar beið ég eftir kvöldmatnum og mömmu og Sædísi. Amma mín er besti kokkur og bakari í heimi, ég get vel staðfest það. Hún bakaði franska heita súkkulaðitertu. Uppáhaldið mitt!
Kíkti í heimsókn með ljósmynd til hennar Friðdóru, sat þar og spjallaði við hana, sá litlu stelpurnar hennar og fullt af fólki! Fór svo heim eftir að mamma var búin að hringja tvisvar og athuga hvort ég væri nú ekki að fara að koma. Friðdóra gekk með mér...

Ég hef svosem varla mikið meira að segja.. er komin með leið á krepputalinu í fólki, það er farið út í öfgar að mér finnst. Maður opnar varla blað án þess að minnt sé á það..... ... fólk sko!

Æji knúsið bara hvert annað fyrir mig og þá verður þetta í lagi!

Bloggannáll Róslínar og kveðja inn í nýja árið!

Nú er ég búin að sitja í tvo tíma að vinna í þessu verkefni mínu. Ég er með bloggannál frá mér, uppáhalds bloggin mín af síðunni minni og mest lesnu bloggin. Þetta eru einar 11 færslur og ég skrifa úrdrátt úr hverri og einni fyrir neðan, svo að ef þið hafið meiri áhuga á að lesa færsluna er bara að klikka á heitið á henni fyrir ofan hvern úrdráttinn.

Fyrir þá sem langa ekki til að renna yfir færslulistann minn sem ég bjó hér til, og vilja lesa færslu frá í dag skrolla niður þangað til þið sjáið rauðann texta. Olræd?

 ,, Afhverju býður Eva María mér ekki í viðtal? " birt þann 2.3.2008 kl. 20:50

Úrdráttur úr færslu: Uppáhalds, uppáhalds, uppáhalds færslan mín. Þarna var ég að nöldra yfir því að vera aldrei boðin í þætti og afhverju Eva María biði mér ekki í þáttinn til sín. Ég náði sambandi við Evu Maríu, en það varð aldrei neitt úr því. Sá hana á gangi í Smáranum held ég að þetta heiti, þar sem Rúmfatalagerinn er og Bónus á móti Smáralind. Þorði ekki að stoppa hana, en ég er samt alltaf opin fyrir viðtölum (spjöllum). Hvort það sé prívat eða pöbbliss....

Málfrelsi unglinga birt þann 15.3.2008 kl. 22.50

Úrdráttur úr færslu: Það hafði nýlega verið sagt við mig að ég ætti að ekki að hafa skoðun á máli sem var verið að tala um á bloggi Höllu Rutar bloggvinkonu minnar. Eða að minn aldur ætti ekki að vita af þessu, ég er ekki alveg með þetta á tæru hvernig þetta var. En ég man samt að það voru margir sem vörðu málstað minn, sem mér þykir vænt um, en samt er ég ekki reið út í manneskjuna sem sagði þetta við mig, alls ekki. Þýðir ekkert!

Á kostnað mömmu minnar.. birt þann 23.3.2008 kl. 18.39

Úrdráttur úr færslu: Við mamma vorum að keyra heim frá Reykjavík og vorum með hundinn í skottinu. Að sjálfsögðu er ekki hægt að keyra í 5 tíma án þess að stoppa og leyfa hundinum að hreyfa sig. Mömmu tókst með stórkostlegum töktum, þó hún sé mjög góður ökumaður, alveg satt, að bakka útaf sveitavegi svo að bíllinn var fastur. Það kom samt gott fólk og hjálpaði okkur, sem betur fer er til gott fólk!

Eru unglingar kannski menn?... birt þann 22.4.2008 kl. 23.00

Úrdráttur úr færslu: Þarna svara ég "bakþanka" 24. Stunda þann daginn, varð frekar pirruð við að lesa þessa grein sem er skrifuð af Atla Fannari Bjarkasyni. Þar sem æska hans hefur kannski farið í vaskinn, eða ég segi svona, hann hefur kannski verið þessi týpíski unglingur síns tíma. En það þýðir ekki þó það séu nokkrir svartir sauðir í hjörðinni að lita alla hina með...

Djöfulsins móðursýkin gerir Íslendinga útdauða á endanum  birt þann 16.6.2008 kl. 19:08

Úrdráttur úr færslu: Fyrsta færslan mín sem birtist á forsíðu moggabloggsins, viðvera mín þar átti held ég ekki að halda svona lengi út, en ég tolli þar enn. Þökk sé Árna ( veit ekki hvort ég megi birta fullt nafn svo ég geri það ekki) þá fékk ég að vera á þessum lista sem birtist á forsíðunni. En ég reyndar frekjaðist til þess, en það er allt gott og blessað - þeim líkar allavega eitthvað við færslurnar mínar. Þarna var ég hinsvegar að tala um vælið í þessum blessuðu Íslendingum, yfir jarðskjálftunum á meðan fólk var að deyja úti í heimi. daginn eftir að þessi færsla er skrifuð ( vegna hennar sjáiði til ) mættu 518 gestir.

Það sem brennur á allra vörum í bloggheimum...  birt þann 29.6.2008 kl. 20:46

Úrdráttur úr færslu: Úff, mér finnst greinilega gaman að reyna að espa fólk upp. Ég held að ég hafi skrifað þessa færslu í anda einhvers, reyna að fá eitthvað komment upp á móti mér eða ég bara hef ekki hugmynd. Þessi færsla fékk á síðuna mína 516 gesti daginn eftir.

Mér var ofboðið! birt þann 3.7.2008 kl. 17:57

Úrdráttur úr færslu: Ég verð að hafa þessa með, þar sem ég náði hámarki gesta útá þessa færslu, þann 4. júlí. Hvorki meira né minna en 782 gestir mættu á síðuna. Persónulega og prívat finnst mér þetta ekki skemmtileg færsla.. Klikkið bara á textann og þar getið þið lesið.

 ,, Hrífst af náttúru fjarðarins " bls. 4 í Mogganum... birt þann 6.7.2008 kl. 20:08

Úrdráttur úr færslu: Þarna tala ég um umfjöllunina um mig í mogganum þann daginn. Mynd af mér og grein með, frá sýningunni minni. Ég var alveg svakalega stolt þegar blaðamaðurinn hringdi, þó svo að ég ætlaði ekki að tala við hann í fyrstu. Nei, það var vegna þess að ég var sofandi, ekki stælar eins og fræga fólkið, hélt að mamma og pabbi væru að ljúga að mér svo ég færi á fætur! Jú svo afsakaði ég pirringinn í mér þegar ég svaraði Nönnu Kristínu í fyrri færslu, eða ,, mér var ofboðið " færslunni.. bara gaman að því! Þarna mættu 495 gestir inn á síðuna, eða daginn eftir vegna þessara bloggs..!

Lítill snillingur birt þann 11.8.2008 kl. 22:08

Úrdráttur úr færslu: Ég hitti hann séra Baldur þegar ég sat í afgreiðslunni í vinnunni og með honum var 6 ára sonur hans, Rúnar, ég sat og spjallaði við hann á meðan Baldur talaði við samstarfsfólkið mitt. Algjör snillingur hann Rúnar, ótrúlega mikið krútt og veit margt miðað við aldur - ekki erfitt að tala við hann. Þann 12. ágúst litu 436 gestir inn á bloggið mitt og ég held það hafi verið útaf þessari færslu.

Kallið mig bara kennarasleikju...  birt þann 4.9.2008 kl. 22:28

Úrdráttur úr færslu: Ég hafði fengið mig full sadda yfir hávaða innan bekkjarins, og þarna tala ég um fyrsta vinnudaginn minn í humri - áhrifaríkt að vinna í fiski skal ég segja ykkur! 5. september kíktu 528 manns á bloggið mitt. Þá hafði þessi færsla verið birt.

Innsýn í líf ungrar stúlku, unglingsstúlku.. birt þann 28.9.2008 kl. 21:49

Úrdráttur úr færslu: Það kemur oft fyrir að kjaftfora Róslín hefur ekkert að segja, ég rakst á blað sem ég skrifaði í íslenskutíma 7. febrúar 2008, s.s. í 9. bekk. Ég var að spá í hvernig krakkarnir voru, skrifaði það niður þar sem okkur var af og til heimilt að skrifa það sem við vildum í tímum - held samt að ég hafi gert þetta í leyfisleysi..



Takk fyrir árið sem er að líða!

Núna eins og þið lásuð hef ég setið fyrir framan tölvuna og sett þetta svona agalega skemmtilega upp. En það sem er af mér að frétta er bara allt gott, hef snúið sólarhringnum hálfpartinn við, en bara hálfpartinn. Ég kann ekki að fara að sofa, þar sem ég veit ekki hvenær ég er þreytt. Ég vil bara þakka kærlega fyrir árið elsku fólkið mitt, og nú kemur þakkarlistinn ( mér finnst svoleiðis svo sniðugt ).

Mamma, pabbi, Sædís, Axel, elskulegi Rafninn minn, Lubbi, ömmur & afar, flottu ættingjarnir mínir útum allar trissur, elskulegir vinir mínir, Yrsa, Bjarney, kunningjar, Ragga, Gauti og krakkarnir þeirra, kennarar, ljósmyndavinir, bloggvinir og barasta allir í heiminum!

Gafst upp á að telja, vil ekki særa neinn, hehe!

Annars var ég vakin upp með þeirri spurningu hvort ég ætlaði ekki að opna póstinn sem ég fékk. Ég bjóst við smá gjöf frá henni Jógu bloggvinkonu fyrir að hafa fundið lausn á vísnagátu, en nei, hún Jóga er alveg milljón og gaf mér bók, verndarengil (styttu) og 3 Sambó kremrúllur. Það fékk mig sko aldeilis til að brosa hringinn, og auðvitað jólakort! Takk alveg æðislega fyrir mig Jóga mín, vonandi mátti ég segja frá þessu hér... hihihihi, takk takk alveg æðislega!

Við pabbi fórum og keyptum handa mér dót til að sprengja, jú og ég fékk auðvitað gleraugu með, held samt þau séu of lítil en á þá önnur inní bílskúr. Þau sem vissu það ekki, þá er ég nokkuð hrædd við eld, en mér finnst þetta samt alveg svakalega fyndið að sprengja litla dótið, fékk reyndar gos eða eitthvað líka, en bara gaman af því - STYRKJUM BJÖRGUNARSVEITIRNAR OKKAR!

Vil bara óska ykkur gleðilegs nýs árs og vonandi mun það vera okkur Íslendingum í hag!

Svo hlakka ég til áramótaskaupsins, og að vera með fólkinu mínu um áramótin og fara á brennu, ég fékk stór stjörnuljós einmitt til að taka með mér á brennuna, það er sko algjört æði í mínum augum!!

Knús og kossar inn í nýja árið til ykkar