Ósnert trampólín í 2 ár!

Í dag var sett upp eitthvað sem er uppi í öðrum hvorum garði hér allstaðar á Íslandi, tvær ágiskanir fáið þið.
Nei, það var ekki sett upp heitan pott en hann kemur þó seinna meir. Við settum upp trampólín ( finnst alltaf jafn asnalegt að skrifa það), eftir meira en tveggja ára bið. Litla trampólínið mitt, eða reyndar miðlungsstórt sem ég fékk sumarið 2004 eða 2005 þegar þessi bóla var að stækka.
Þá bjuggum við á Kirkjubrautinni og það var mjög glatt á hjalla þá, nágrannarnir þustu að til að prófa og allir svaka ánægðir.
Eins og margt sem ég fæ ( þið eruð örugglega farin að halda mig MIKLA dekurrófu..) þá fékk ég leið á því eftir sumarið 2006, eða mitt sumar frekar. Enda vorum við flutt og alltaf einhver að koma og spyrja hvort sá eða sú mætti ekki hoppa á trampólíninu. Ég var náttúrulega svolítið eigingjörn eins og ég er stundum ( þó aðallega á mat núna), og þóttist af og til ekki vera heima eða sagðist vera að fara á það sjálf.
Algjör frekja og ótrúlega skemmtileg við foreldra mína bað ég þó um svona litla sundlaug úr Byko 2006. Sundlaugin var notuð fyrir okkur Árdísi á góðum sólardegi og við hoppuðum af trampólíninu ofan í sundlaugina. Það var reynt með sömu sundlaug en í öðrum garði aftur held ég í fyrra eða svo, og reyndist okkur sem rennibraut.
Reyndar var svo sundlaugin notuð hálft sumarið undir fiska sem ég veiddi með vinum mínum, sem annað hvort frömdu sjálfsmorð ( já, greyið fiskarnir líða ekki svona dekur). Með því að hoppa þaðan uppúr og á grasið, eða þá að vondu hjartlausu kisurnar höfðu sótt þá uppúr!
Þetta víðfræga trampólín hefur ekki litið dagsins ljós frá því herrans ári 2006, ótrúlegt en satt, enda fékk ég svo allsvakalega í bakið þegar ég hoppaði að það var ekki hægt!
Í dag var svo slegið og fundið hlutina úr trampólíninu og skellt því upp, ég auðvitað litla frekjan byrjaði að hoppa á þessu æðislega trampólíni. Reyndar bað ég um að láta teypa öll samskeytin, enda vil ég ekki lenda í því að fæturnir detti af greyinu!
Mamma byrjaði svo að hoppa og notaði þá afsökun fyrir því að hoppa ekki hærra að hún þyrfti að finna jafnvægisskinið fyrst !

En þessi trampólín geta verið stórhættuleg, en þar sem ég get ekki einu sinni farið í kollhnís á jörðu niðri, fer ég nú ekki að gera einhverjar æfingar. Annað en að detta á rassinn og hnén, kannski seinna kemur að loftfimleikum!


Annars hef ég afrekað það að mála gluggakistu í fyrirtækishúsinu fyrir HOPP fyrirtækið sem pabbi á í, þrifið ofnana þar líka og græjað kartöflur fyrir grillið í kvöld.

Sædís kemur heim á morgun og ég býst ekki við því að fá neitt frá henni, svo kemur held ég Rafn heim líka á morgun, æðislegt bara!

Knús á ykkur

E.s. Vonandi að þetta sé ekki of persónulegt blogg fyrir forsíðuna, enda varð ég bara að skrifa um þetta !

Og til að gera þetta OFUR persónulegt blogg vil ég benda fólki á að kíkja endilega á þetta flotta lag http://uk.youtube.com/watch?v=aKR0NkRbgng , þar sem æskuvinkona mín, sem býr núna í Danmörku er að syngja. Reyndar í bakrödd, en hvað um það, hvað um það, hún er þó betri söngkona fyrir vikið. En krakkar frá hennar skóla ásamt henni unnu keppni á milli skóla þarna í Danmörku með lagakeppni og söng. Vinkona mín heitir Þórdís Imsland, frábær karakter og ég get ekki sagt ykkur hvað mér þykir vænt um þessa flottu stelpu. Þó við séum svo oft ósammála þá erum við alltaf vinkonur. Hún flytur heim bráðum og mikið rosalega verður gott og gaman að hafa þessa æðislegu vinkonu mína nærri mér. Enda búin að búa í Danaveldi í einhver ár.
Vonandi njótið þið þess að hlusta á þetta lag, og hlustið vel á bakröddina!
GJÖRÐU SVO VEL ÞÓRDÍS MÍN

Kvennafótbolti / Ísland 5 - Slóvenía 0

FÓTBOLTI er í lífi margra stúlkna, sumar stefna hátt, aðrar eru bara upp á félagsskapinn. Tökum Margréti Láru sem dæmi, hún kom til okkar í sumar með fyrirlestur og æfingu. Hún var á hverjum degi úti í fótbolta með strákum að æfa sig. Hún er núna ein besta fótboltakona sögu Íslands. Stelpur taka t.d. Eið Smára eða Beckham sem fyrirmynd og líta ekki við Margréti Láru, Þóru B. Helgadóttur og Ásthildi Helgadóttur svo einhverjar séu nefndar.
Ég hef reynt að fylgjast með Landsbankadeild kvenna og er frekar ósátt við hvað leikirnir hafa verið auglýstir lítið og fáir sýndir í sjónvarpi. Íslenska landsliðið hefur staðið sig með prýði, mjög lítið er talað um það. En það er verið að grobba sig af því að strákarnir hafi farið upp um frekar mörg sæti á meðan stelpurnar eru efstar í sínum riðli.
En ég er stolt af Ríkissjónvarpinu að sýna frá kvennafótboltanum. Ég reyni að fylgjast með leikjunum og þar eru margar mjög góðar stelpur. En ég ef æft fótbolta frá 6 ára aldri og er orðin 14 ára. Ég er í marki og má glöð segja frá því að í fyrrasumar urðum við stelpurnar frá Hornafirði Íslandsmeistarar í 4. flokki kvenna í 7 manna bolta.
Mig langar að koma því á framfæri að fólk eigi að vera mjög stolt af sínum stelpum og að það eigi að auglýsa kvennaboltann meira.

Þessa grein skrifaði ég í fyrra, ótrúlega ósátt með það hvað fáir standa við bakið á flottu stelpunum okkar í landsliðinu. Ekki svo margir fylltu upp í stúkuna og ég er hrikalega ósátt með fólk sem kemst á leikina en fer ekki.
Ég fylgdist með úr fjarlægð, 500 km fjarlægð. Horfði á þessar flottu dömur sem við eigum í sjónvarpinu og lifði mig inn í stemninguna á vellinum, klappaði með og kallaði á þær..

Mætti snemma á æfingu, eða kl. 10 í morgun og skrapp heim og út í búð og aftur út á völl fyrir 12. Þetta gerði ég allt hjólandi á hálftíma alveg að svelta úr hungri . Um hádegi var svo knattspyrnudagur stúlkna, knattþrautir fyrir stelpur og konur reyndar líka. Hitti þarna litlu vinkonu mína hana Arney, systur Bríetar sem er að spila með mér í fótboltanum. Skvísan er 9 ára í dag!
Skemmti mér konunglega og dreif mig reyndar hægt heim. Leikurinn var svo stilltur á eftir sturtu, og áður en ég fór í sturtuna faldi ég nammið mitt undir koddanum. Þóttist svo vera að laumast í töskuna og renna henni svo mamma héldi að ég skildi við nammið þar ..
Auðvitað spurði mamma þegar ég kom út af baðinu með handklæðið vaðið utan um höfuðið á mér, hvort ég hefði nú falið nammið. Hún sagði að ég væri ljót við mömmu mína !

Eftir daginn í dag held ég að ég sé komin með sólsting, enda erum við sólin langt frá því að vera bestu vinkonur. Er líka ótrúlega rauð og sæt í framan og var að reyna að sannfæra mömmu um að ég hafi fengið lit á hendurnar. Það gengur ver heldur en að fela nammið fyrir henni.



Skelli hérna mynd eftir smá af listaverkum við ljóð sem ég skreytti og ritaði niður á blað held ég alveg örugglega. Síðan ég var í 3. bekk, bara krúttlegt !

Hér stendur orðrétt fyrir þá sem ekki sjá það ( mikið krúttlegra svona beint upp úr bókinni heldur en að vera að leiðrétta);

Vorið er fallegt
Vindurir feikir vorinu burt
og sólin varað fara. Og krakkarnir
í níu stígvélunum.
    og svo kemur vorið.


Höfundur Róslín Alma Valemars

Á ALLRA VÖRUM

Núna sit ég við tölvuna með sjónvarp við hliðin á mér. Ég er að horfa á Á allra vörum. Þarna sitja margar og standa ótrúlega flottar konur, allar saman komnar. Svanhildur frá stöð 2 og Helga Braga okkar einlæga leikkona horfðu á fréttamanna Stöðvar 2 raka af sér skeggið.
Mikið rosalega er ég ánægð að hann gerði þetta, 100 þúsund krónur og skeggið fauk af. Maðurinn er nú mikið myndarlegri svona, það má karlanginn eiga!

Þarna sitja flottar konur við símann leikkonur, fyrrverandi forseti Íslands og stjórnmálakonur og alskyns konur bara! Vigdís Finnbogadóttir er búin að kíkja við á skjáinn og Sólveig Arnarsdóttir. Þær máttu voða lítið vera að því að tala, enda á fullu í símanum.

Þetta er gott framtak, Íslendingar og aðrir sem geta gefið, konur og karlar, gefið ef þið getið!

Svo vill svo skemmtilega til að ég þekki eina þarna í þættinum ágætlega, hana Dísu sem er á trommunum, hljómborðinu og tíng tong-inu!
Já sko mig, ég þekki tvær í þættinum, hún Hafdís sagði sína sögu, hún er með mér í ljósmyndagrúbbunni Konur og Ljósmyndir. Hún er einstakur ljósmyndari, og ótrúlega hlý kona. Ég kunni strax vel við hana þegar ég hitti hana. Tek vel undir mottóið hennar; Lifum lífinu lifandi.

Á allra vörum - í kvöld!

Leikurinn í dag fór þannig að ekki er hægt að tala um hann, ég veit ekki hver staðan var, en allavega töpuðum við eitthvað um 1-5. Við vorum engan vegin tilbúnar í þennan leik svo ég segi ekki meira.

Ísbjarnarsporin sem reyndust hestaþófaspor, ég veit ekki hvað skal segja. Mér fannst þetta í fyrstu sýndarmennska, fannst svo eins og maður eigi að trúa þangað til annað komi í ljós. En Hestaspor, hvernig er hægt að rugla þeim saman við ísbjarnaspor. Ég er mát!

Á morgun er alvöru fótbolti, ef hann verður ekki sýndur í sjónvarpinu verð ég brjáluð. Íslensku stelpurnar eru EINU skrefi nær EM, ég hlakka svo til að horfa á þessar frábæru stelpur. Íslenska kvennalandsliðið er ( fyrirgefið strákar ) MIKIÐ betra heldur en karlaliðið.

Áfram Ísland, Áfram Ísland, Áfram Ísland!!!!!!!!

SVO MÆLI ÉG MEÐ ÞVÍ AÐ ALLIR SETJIST FRAMMI FYRIR SJÓNVARPINU Í KVÖLD OG TAKI UPP SÍMANN OG LEGGI SITT FRAMLAG. KVEIKJA Á SKJÁ EINUM OG HORFA Á ALLRA VÖRUM UM 21.00 LEITIÐ.
Okkar framlag skiptir máli, þarna mæta fullt af flottum konum og áhrifaríkum, fyrrverandi Forsetinn okkar held ég nú að mæti í þáttinn og einhverjar leikkonur.

 

Svo sendi ég ykkur knús inn í kvöldið

E.s. Rafn fer af stað heim annað kvöld ef ég skil Röggu rétt. Þau eru að koma heim öll hele familien frá Danmörku og eru búin að dvelja þar síðustu tvær vikur. Ég sakna Rafns svo innilega og hlakka endalaust til að fá hann heim og knúsa hann í klessur...
Systir mín stóra, Sædís Ösp fór ásamt vinkonu sinni Evu Ösp til Danmörku í fyrradag. Þær könnuðu svæðið í gær og gengu strikið. Skoðuðu hvaða búðir þær ætluðu í, fyrir daginn í dag. Og hafa eflaust eitt deginum bara í búðum....

"Sálfræðifærsla"

Á Íslandi eru nóg af fólki, allskonar fólki með ólíkar hliðar og skoðanir. Fólkið í kringum okkur er jafn mismunandi og það er margt, og til er fólk sem maður þarf að umgangast þó manni líkar ekki vel við.
Á lífsleiðinni kynnumst við hinum og þessum, þessi verður mjög góður vinur. En hinn verður bara kunningi, eftir nokkur ár verður góði vinurinn horfinn og kunninginn verður ávallt við hlið manns, sem góður vinur.

Fólk hverfur í burtu í einhvern tíma og hefur ekki samband, en kemur svo til manns alveg hrikalega ánægt að sjá mann. Þó vinir hittast ekki alltaf og fólk, veit það að það á einhvern til að treysta á.

En við í 3. flokki kvenna erum komnar aftur saman, þessi sterki hópur sem ekkert gat grandað árið 2006. Við fórum í gegnum fótboltasumarið með stæl, unnum Austurlandsriðilinn með glæsibrag, enginn tapleikur. Þegar við fórum til Grundafjarðar var það eina í huganum á okkur, við sáum fyrir okkur í einhverju blaðinu;

4. flokkur kvenna í Sindra ÍSLANDSMEISTARAR


Við komumst svona langt drauminum, að í einum leiknum vorum við 1-3 eða 0-2 undir og þrjár mínútur eftir. Stelpurnar stóðu sig eins og hetjur og röðuðu inn mörkunum, Sindraskvísur komust með sigur af hólmi í þeim leik!!
Í öðrum leik var sífelld sókn á mig, ég varði eins og mér væri borgað fyrir það, fékk spark í bakið en kláraði leikinn þó frekar meidd í bakinu. Og við unnum þann leik 4-1!

Í efri röð frá vinstri; Bríet, Guðlaug Margrét, Iðunn Tara, Lejla Cardaklija, Brynja Rut, Chakki.
Í neðri röð frá vinstri; Árdís Drífa, Bjarney Jóna, Karitas Björt, Kristjana Hafdal og Lára.
Í neðstu röð ; RÓSLÍN ALMA VALDEMARSDÓTTIR
 4. flokkur kvenna með verðlaunin sín, sem við áttum svo sannarlega skilið. Tvær stúlknanna eru ekki meðal hópsins í dag, önnur flutt til Reykjavíkur og hin hætt að spila. Þjálfarinn hann Chakki er hættur að þjálfa og Jóna Benný og Sandra Sigmunds. komu í hans stað.

En á morgun mætum við Leikni Reykjavík, og þær eiga svo sannarlega sterkt lið, og ef við stelpurnar förum inn í leikinn með fullan áhuga og vilja, vitum við aldrei hvernig leikurinn endar.

Sendi ykkur öllum knús og til hamingju með daginn stelpur!!

Er innflutt sælgæti útrunnið?

Það er sagt að þegar fólki dreymir, er heilinn að taka til í huganum. Ýmsar myndir poppa upp með hljóðum og þessháttar í kollinum á okkur og við lifum okkur inn í drauminn.

Mig dreymdi fyrir nokkrum dögum að í fréttum væri verið að tala um að innflutt sælgæti væri útrunnið. Fréttatíminn var á Stöð 2 og í sama umhverfi og fréttamennirnir eru í, og mjög svo kunnugleg rödd. Þar birtust myndir úr Europrise og þeim keðjum sem flytja inn sælgæti, sælgætið sem flokkast undir " bland í poka " sælgætið.
Ég gekk þar af leiðandi inn í búð í einhverjum verslunarklasanum í Reykjavík, í draumnum, og fór og kannaði málið, reyndar lenti ég í því að kaupa bland í poka í staðinn fyrir að kanna þetta. En þá var ég vöruð við því að þetta væri útrunnið.
Seinna í fréttum kom svo í ljós að sælgætið sem var innflutt hafi verið selt áður í búðum í Danmörku og einhverju öðru landi. En það seldist ekki þar svo að það var beðið í nokkra mánuði og sent svo til Íslands í sölu. Fyrirtækjaeigendur áttu víst að hafa vitað þetta og voru ákærðir fyrir að hafa selt lengi útrunnin varning. Og var sælgætið gert upptækt og fyrirtækin yfirheyrð.

Ég held að ég hafi verið að hugsa mikið um nammi þennan dag og kveikt hafi verið á sjónvarpinu, á Stöð 2 um klukkan 06.00 um morguninn og ég sofandi. Þar af leiðandi flæktist þetta alltsaman í einn graut og varð að þessari útkomu.
Nú bíð ég bara og sé hvort ég sé berdreymin!

Annars af deginum í dag, þá var farið í fuglaskoðun í barnastarfinu og svo foreldrar barna hér á Höfn vita af því, þá er ég ein af þeim sem fylgir með í ferðirnar.
Við bjuggumst alls ekki við eins mikilli þátttöku, enda komu 19 krakkar, 5 sem voru búnir að skrá sig. Gengum um Óslandið og í gegnum kríuhrúguna, eins og í einni af fyrri færslum mínum líkar mér ekkert sérlega vel við þær. Og svo skemmtilega vildi til að ég var næst hæðst af öllum þarna.
Rétt í lok göngutúrsins við endann á þar sem kríurnar verpa, sáum við lítinn unga og krökkunum til mikillar skemmtunar var ég gogguð í hausinn. Sem betur fer var ég með tvær hettur á mér, en mikið svakalega brá mér!
Á leiðinni heim heilsaði ég þar tveimur strákum sem voru þarna fyrr um daginn í fuglaskoðuninni, og þeir voru sko á leið út í Akurey!
Rakst líka á yngri stelpu sem sat grátandi og hjólið liggjandi á gangstéttinni, ég gerðist djörf og stoppaði og gekk til hennar. Spurði hvort það væri allt í lagi, hvort hún hafi dottið af hjólinu. Hún sagði mér greyið að hún hafi rekið petalan í kálfann á sér. Ég spurði hana hvort hún vildi að ég gengi með henni og hjólinu það sem hún væri að fara, en hún afþakkaði það þó ..

Svo að afrekin voru tvö í dag, svo reyndar það þriðja að segja frá draumnum, enda er ég ótrúlega skrítin þegar drauma er um að ræða.

Eigið gott kvöld

Trú,17. júní og tómatar!!!

Bjarndýravandamálið í þetta skiptið er úr sögunni, greyið mitt hvíta og fríða fór upp til himna ásamt bræðrum sínum og systrum.
En það er ekki það sem ég ætla að tala um, ég vil nýta mér tækifærið, því þar sem Halla Rut bloggvinkona hefur talað um svipaða hluti og Anna K. Kristjánsdóttir önnur bloggvinkona mín var skömmuð fyrir að grínast örlítið með.

Við trúum öll á eitthvað eða einhvern, sama í hvaða samhengi það er sett. En trú er það sem ég tala um í þessu tilfelli, ég get ekki nefnt allar trúir í heiminum í dag, enda finnst mér ég ekki eiga að vita þær allar.
Í sumum trúum er það svo slæmt að trúin snýst bara um það að karlmenn ráði öllu og konurnar mega ekkert gera, það má aðeins sjást augun á sumum og sumstaðar mega konur ekki keyra bíl.
Að vissu leyti eru kynréttindin að gera sig hér á landi, en þarna eru karlar stjórnendur og konur eitthvað sem ekki má hafa skoðun í flestum tilvikum.
Í mínum huga finnst mér þetta ekki vera trú heldur kynjamismunur, því þar þurfa konur að lúta.

Þá kemur helst þetta lag ,, don't worry, be happy " og orðið ,, Peace "....

En að öðru, þá sýnist mér ég vera dottin úr hópi forsíðubloggara ( nei, eða ekki... ), og þakka gott innlit, greinilega margir sem höfðu áhuga á skrifunum mínum, og þakka fyrir tækifærið.

Í dag var ég í fyrsta gír, brosmild og stríðin, aftan við þjónustuborð. Við vorum að selja fyrir Noregsferðinni og ég var svo rosalega tilbúin fyrir þennan dag. ÚT OG TALA VIÐ FULLT, FULLT af fólki, mér finnst það æðislegt ...
Brosti mikið til fólks og hló með því og að því, upp á glensið og því það er nú 17. júní.
Bannaði sumum að skoða úrvalið á meðan ég sagði við aðra að ég myndi ekki aðstoða þau, vegna þess hve mikið þau væru búin að kaupa ....

ÉG VIL LÍKA TALA UM TÓMATAAUGLÝSINGUNA sem ég sá í einhverju blaðinu sem ég var að skoða, punkta um tómata, frá íslensku grænmeti. Ástarepli er þetta kallað á Ítalíu, ef tómatar geymast í ísskáp versna þeir víst eitthvað. OG ALLRA SÍÐASTI punkturinn um tómatana er sá að þeir gera sýn okkar betur!!!
Ég held ég hafi aldrei heyrt neitt svona vitlaust, eða jú nú lýg ég. En ég get svo sem alls ekki verið sammála þessu, margir jafnaldrar mínir þurfa eflaust lesgleraugu og svoleiðis, eru fjarsýnir eða nærsýnir. En voru það ekki áður, og öll borða þau nú tómata.
Ég og minn matarsmekkur höfum reynt að narta í þessi rauðu ástarepli Ítala, og þetta er bara súrt og rautt. Og það allra hlægilegasta við þetta alltsaman er að ég er með fullkomna sjón. ( Píri bara augun þegar ég er að reyna að sjá hvað klukkan er á venjulega klukku, því ég kann bara örlítið á hana og er að reyna að sjá út hvað hún er... )

Ég held ég sofni sátt, þreytt og hlakkandi til morgundagsins.. og vakni með stírurnar í augunum og harðsperrurnar í kinnunum...

Knús á ykkur

Djöfulsins móðursýkin gerir Íslendinga útdauða á endanum

Hvað á að draga þessar fréttir og teygja mikið, þetta er orðið verra en undankeppnin fyrir Júróvísjón nú fyrr í ár.
Ég get svo svarið það, Íslendingar gera ALLT til að fréttir lifi sem lengst. Endalaust er verið að teygja úr þessum sér íslensku fréttum. Fyrst voru það jarðskjálftarnir, eru þeir ennþá?
Móðursýkin var orðin svo mikið að fólk var farið að vorkenna okkar löndum meira og sýndu Japanabúum miklu minni samúð, þar sem fjöldi fólks fórst í þessum sömu hamförum (jarðskjálftunum).
Þökkum fyrir það að enginn lést, enginn meiddist alvarlega og bara fáir misstu heimili sín, en þau eru eflaust vel hýst og fá borgað flestar skemmdir.
Á tímabili hélt ég einfaldlega af öllum fréttum og upplýsingum um þessa blessuðu Suðurskjálfta, að landið þyldi þetta ekki lengur og væri að gefast upp á Suðurlendingum. Að landið vildi endanlega slíta Suðurland frá okkur hinum.
Hvítabjörn gerði mönnum bylt við og varð fyrir þeim harmleika að verða SKOTINN, af því hann hræddi grey mennina víst aðeins. Þá kom í ljós þegar krufning á litla sæta bangsanum, að hann var bara búinn að borða grænmeti. Já, þar hafið þið það menn sem hélduð að hann ætlaði að meiða ykkur, hann var grænmetisæta. Drakk ábyggilega kók með því í jóla-kókauglýsingunum hér í den... always coca cola, always coca cola...
Nú er kominn annar svona hvítur sætur bangsi, sem er ekki dauður enn. En þar er um eggætu að ræða, já hann kjammsar á eggjum, ekki mönnum. Sendum hann bara í Húsdýragarðinn og höfum hann í kæliboxi, þá má ég fara og klappa litla greyinu mínu.
Þessi björn er örugglega annað af litlu ísbjörnunum úr kók auglýsingunum....
En ég er búin að komast að því, að við Íslendingar erum annað hvort með verztu fréttirnar eða bezta og fallegasta landið..
Lokaniðurstöður mínar, sem tók mig alls ekki langan tíma að reikna út, er sú að hérlendis er gert mýfluguúrgang að gíraffa!

E.s. afsaka mæðusýkismisskilninginn, mér fannst það svo rétt að breyta móðursýkis eintölunni í fleirtölu mæðusýki..

Fjölmiðlafár

Ég á það til þegar blöðin koma heim með annað hvoru foreldrinu, að laumupokast í þessi tvö blöð. Annað blaðanna er Fréttablaðið og hitt 24 stundir. Fastur liður hjá mér við Fréttablaðið er að skoða og lesa teiknimyndasögurnar sem bregðast mér oftast nær, og fasti liðurinn hjá 24 stundum er að kíkja á síðustu opnuna og lesa "Bloggar" dálkinn ( Sem er mér líka til meins, þar sem mín skrif hafa bara birst einu sinni).
Á það til að fletta í gegnum allt blaðið, fyrstu blaðsíðurnar eru yfirleitt um einhverjar leiðindafréttir, ein og ein gleðifréttin poppar þar upp af og til. Þaðan af koma fasteignir, bílar til sölu og allskonar auglýsingar frá hinum og þessum Jóni, Siggu og Brjáni út í bæ að óska eftir hinu eða þessu. Á öftustu síðunum er svo hvað sé í bíó og fréttir af fólki. Á baksíðu Fréttablaðsins er til vinstri Bakþankar og risastór bílaauglýsing, útlandaferðaauglýsing og Ikea auglýsing til skiptis. En á baksíðu 24 stunda er dálkurinn Yfir strikið sem prýðir efst, og oft yfirlit yfir það sem er í blaðinu til vinstri og einhverjar greinar á hinu plássi blaðsíðunnar.
Bæði blöðin eiga örugglega í keppnisstríði við að troða sem flestum risa-auglýsingum alltaf á hægri hluta opnunar, í það fer önnur hvor síðan.

Mbl.is til mikillar gleði held ég meira upp á 24 stundir, og til Visi.is til mikillar gremju á ég það til að vilja loka blaðinu og setja það í endurvinnslupokann þegar ég les fyrirsagnir blaðsins..

En í dag fangaði 24 stundir mig betur inn í blaðið, að vísu eldra blað, en skiptir ekki öllu máli. Þar var grein um það hvernig Ellý Ármanns brást við myndinni sígildu Sex and the city, og á bls. 52 að mig minnir var Sveppi okkar gúglaður, það koma eitt og annað upp, mismerkilegt þó.

Að skjálftunum sem tróna hér um allan hnött greinilega, þá er þetta farið að hljóma eins og fréttirnar í sjónvarpinu ,, 15 manns voru teknir fyrir að vera ölvuð við akstur " ( LESIÐ MEÐ FLÖTUM TÓNI OG ÓÞOLANDI NÖLDUR RÖDD). Auðvitað er þetta mikið sjokk hér, en við getum ekki ímyndað okkur hvað við höfum það gott miðað við aðstæður í Japan.
Það meiddist enginn alvarlega líkamlega hér á Íslandi, en margir skemmdust í sálinni við að missa húsið sitt, sem tryggingarnar ljúga í fólk að þær finni ekki að húsið þeirra sé tryggt en ætla að reyna sitt besta og koma kannski með 3 milljónir í skaðabætur eða svo. Til að gera upp allt tjónið.

Hvað segið þið nú stjórnvöld hér á Íslandi, lifum við ekki í lýðveldi lengur, hvers vegna fór það framhjá mér?

Veðurguða Ingó úr Idolinu söng stoltur með Selfiskum leikskólabörnum ,, Bahama eyja, Bahama eyja, Bahama eyja, Bahama ". Skammaðist sín heldur ekki fyrir það og sagði í sjónvarpið að þetta væru dyggustu aðdáendurnir, og þau væru einhverjir sem ekki "drulluðu" yfir sig. Sem betur fer hafa þau vonandi ef heppilegt er með mál að fari, bara rétt drullað á foreldra sína þegar þau voru yngri..

Það má líka lengi væla yfir því hvað munaði litlu að okkar menn kæmust á HM, leiðinlegt fyrir þá greyin og þau sem halda upp á þessa íþrótt hérlendis. Prívat og persónulega kom það mér ekki á óvart að grey mennirnir kæmust ekki áfram, enda allt of mikið þjóðarstolt í gangi...
Þeir ætluðu sér áfram á þjóðarins vilja, ekki sjálfs síns vegna, og hafa þessir menn ekki nóg að gera utan vallarins, eiga margflestir börn og konu til að sinna...

Ég verð að troða þessari mynd með, finnst hún flottust af þeim myndum sem ég hef tekið;

Svo er verið að röfla yfir því að ég tali ekki mikið um þjóðernismálin, bara um sjálfa mig...
Ég gef því bara eitt risastórt ; PIFF!

Heimilisandi....

Hér á bæ angar skúffukökulykt ásamt grilluðu læri, hátíð á bæ.

Ég og mamma ætluðum út að mynda, en veðrið var ekki svo sérstakt svo ég fékk bara ís á Olís og svo héldum við heim á leið.
Eftir svolítið sjónvarpsgláp hjá okkur Sædísi sys og pabba, ásamt því að borða örlítið popp meðð'í, bað ég um að fá að baka köku. Eins og alltaf fékk ég það og á meðan ég beið eftir að pabbi myndi drífa sig út í búð. Hélt ég áfram að glápa á sjónvarpið með Sædísi og honum, fór svo að spjalla við mömmu út í garði og hjálpaði henni örlítið að skafa af klöppinni útí garði.
Ég bakaði þessa dýrindis skúffuköku - ALVEG SJÁLF - og bæði mamma og Sædís voru rosa ánægðar með hana, og sömuleiðis reyndar ég.
Núna bíð ég bara eftir grilluðu læri a la pabbi og hlakka til að byrja vinnudaginn á morgun, vel sofin og glöð eftir góða helgi.

En mig langar rosalega að deila því með ykkur, að frá því ég varð veik, reyndar rétt eftir á, þá fékk ég sár í báðar nasir. Ég sem er ekki þekkt fyrir að fá blóðnasir er búin að fá á meðaltali 1 1/2 á dag blóðnasir síðustu eina og hálfa viku, eða jafnvel meira. Má varla koma við nebbann minn og þá bara blæðir, greyið ég, ég veit...

Skrifa kannski seinna í kvöld!

Knús