Skötuselur...

Hér á þessu heimili er svo sannarlega skammtað á diska, þegar mamma kom inn í herbergi og sagði mér að það væri kominn matur var ég farin að finna það á mér og var nýbúin að taka heyrnatólin af eyrunum. Ég gekk rétt á eftir henni inn í eldhús og á borðinu stóð grænn diskur, grænn með Simba og Nölu, eldgamall. En á disknum var fiskur, eða fiskibiti getum við sagt. Skötuselur.

 

Ojbara


En mömmu fannst hann samt góður, ég skil það ekki, verra en seigur kjúklingur, þó ég hafi aldrei smakkað svoleiðis, en það er annað mál.

Ég taldi franskarnar sem mamma hafði líka verið búin að setja á diskinn, ein, tvær, þrjár, fjórar, fimm, sex, sjö alveg upp í 29, fyrra skiptið voru þær 28 samt. Þær voru eldaðar í ofni, mér finnst það ekki gott, en ég fæ engu ráðið, þetta skal eg eta eður ég frýs úti. Heldur vil ég nú frjósa úti, takk.

Það sem meira var, var að ég borðaði pínubita af skötuselinum og kláraði ekki 29 franskarnar..

... ef þær hefðu verið 30 hefði það verið allt annað!

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 30.3.2009 kl. 21:01]

Æ,Æ þú matvanda stelpa ég hefði alveg þegið skötusel og borða hann reyndar oft.
En veistu sumir eru bara svona geta aldrei etið fisk.
Knús til þín elskan
Milla

[Ómar Ingi, 30.3.2009 kl. 23:27]

Yebb maður borðar ekki vini sína

[Sædís sys (IP-tala skráð) 31.3.2009 kl. 01:00]

Nei nú er ég sko sammála þér Rósla .. pantekki fá skötusel í páskafríinu .. segðu mömmu að fara að undirbúa matseðil sem samanstendur af góðum mat takk! því það styttist í heimkomuna!

[Hannes, 31.3.2009 kl. 01:15]

Hvað eru ekki til pítsastaðir eða skyndibitastaðir á Hornafirði eða er þetta eitthver skítabær?