Í hugarheimi lítillar prinsessu, hluti 1.

,, Nei mér langar það ekki! "
Hrópaði lítil velfreknótt, brúneygð þriggja ára stelpa á pabba sinn þegar hann ætlaði að hjálpa henni í lillableiku prinsessuúlpuna hennar.
,, Jú, Alda mín, þú komst ekki með neina aðra úlpu frá mömmu þinni. "
Svaraði pabbi Öldu á móti, á svona neitunum byrjuðu oftast pabbahelgarnar, rétt áður en þau gengu niður að Reykjarvíkurtjörn, eftir að pabbi hennar hafði sótt hana af leiksskólanum.
Áður en að Gummi, pabbi Öldu náði að sannfæra prinsessuna sína um það að lillableika úlpan hennar væri mun hlýrri svona á veturna, grét hún oftast lengi. Á innsoginu umlaði hún um að hana langaði til mömmu, því hin úlpan hennar var þar, ekki prinsessu dúnúlpan.
Þau gengu eins og á hverjum föstudegi, klukkan að verða þrjú, niður að Reykjarvíkurtjörn og gáfu fuglunum á tjörninni brauð. Eins og oftast, kom þar krumpaður eldri maður, með hatt, heldur lágvaxin og að venju brosandi um klukkan hálf fjögur. Þetta var útigangsmaður sem var rosalega blíðlegur og spjallaði heillengi við Gumma og hlustaði afar áhugasamur á Öldu segja frá því hvernig fuglarnir væru á litinn, og hve hátt hún gat talið.
En þó þótti Gumma eitthvað ekki rétt við útigangsmanninn, sem hann átti eftir að komast að seinna, en vissi ekki hvernig.
Alda var algjört skott og hélt sig alltaf í vissri fjarlægð frá tjörninni, en ætlaði sér þó oft að hlaupa á eftir fuglunum.
,, nei, nei, essku pabbi minn, ég passa mig alveg á fullunum og tjöddninni. "
Vinirnir, Gummi og gamli maðurinn gátu ekki annað en brosað saman af litlu hnátunni, þar sem þeir sátu á bekk ekki langt frá, til að geta fylgst með. Þeir vissu vel að úr þessari stelpu yrði eitthvað stórfenglegt, bara ef rétt væri alið hana upp.

Heimilishættir Öldu voru mjög skrautlegir á heimili móður sinnar, móðirin var oftar en ekki úti með vinkonum sínum, eða einum og einum "vin", þar sem hún skipti á þeim eins og sokkapörum.
Það má segja að Alda var oftast nær hjá ömmu sinni og afa, frekar en nokkurn tíma mömmu hennar. Svo reyndist vera að Alda bað oft um mömmu, en þar sem mamma hafði ekki tíma fyrir litlu hnátuna sína lofaði hún meiriháttar hlutum. Þar á meðal að fara í Dýragarðinn, sem gerðist þó aldrei, nema þegar amma og afi voru farin að segja mömmu hennar til.
Gummi hafði lengi hugsað út í það að fá fullt forræði yfir litlu dömunni, þar sem honum leyst ekki á lauslátu barnsmóður sína. En sökum ömmu og afa Öldu, vildi hann það ekki, vegna þess hve vel þau hugsuðu um hana þegar mamman var alveg að missa sig í skemmtiskap...


Viðbætur við söguna koma síðar, eins og deig, þá tekur söguna langan tíma að verða eitthvað úr..

Athugasemdir

[Aprílrós, 25.10.2008 kl. 22:37]

Góð byrjun hjá þér gullið mitt án þess að ég hafi vit á sögugerð . Haltu áfram ljósið mitt að skrifa .

Eigðu gott kvöld og æðislegan morgundag :)

[Sædís sys (IP-tala skráð) 26.10.2008 kl. 00:19]

þú ert nú meiri ..

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 26.10.2008 kl. 10:57]

Frábær byrjun og ekki átti í von á öðru, en sum deig taka mjög stuttan tíma, en samt ekki flýta þér okkar vegna þess betri verðu næsti kafli er hann kemur.
Knús til þín Rósin mín.
Milla.

[Íris Yrsumamma (IP-tala skráð) 27.10.2008 kl. 17:43]

Hlakka til að lesa framhaldið. Fyrsti hluti lofar mjög góðu