Smásagan um Járnhænurnar..

Ég betrumbætti söguna, enda var hún skrifuð í flýti og þurfti að passa akkúrat á tvær blaðsíður, ég myndskreytti með mínum ævinlega frábæru photoshop-hæfileikum og út kom þessi skemmtilega myndskreytta saga!

Járnhænurnar

Einu sinni, fyrir langa, langa löngu, á steinöld voru svokallaðar járnhænur uppi.
Ósköp sjálfbjarga en sjaldgæfar og sjaldséðar járnhænur. - Kannski ekki skrítið, enda aðeins 3 af sinni tegund. Allar bjuggu þær á Bermudaeyju, í einni kös í helli langt frá sjónum. Járnhænurnar voru rosalega mismunandi að lit, í skapi og hegðun.

Sú fyrsta var appelsínugræn og var rosalega flughrædd, mjög lítil og þéttvaxin með litla vængi, en óskaplega indæl. Önnur járnhænan var fjólugrá

,

mjög svo vatnshrædd, þar af leiðandi engin sundhæna með takmarkað tjáningarfrelsi

- vegna hinna járnhænanna.
Þriðja og síðasta járnhænan var skitublá og át ekki kjöt, rosalega skapstór og stjórnsöm. Þær áttu aðeins eitt sameiginlegt fyrir utan það að vera allar járnhænur, það var að þær voru allar með brynju sem náði þeim niður að hnjám. Og Það kaldhæðnasta við nöfn járnhænanna og brynjur þeirra var það að brynjurnar voru úr stáli og ekkert fannst járnið í járnhænunum.

Þegar grey hænurnar uppgötvuðu það, stökk sú skitubláa út í sjó og hinar tvær á eftir. Sú fjólugráa dó við magaskellinn og hinar drógu hana upp og suðu hana í raspi. Skitubláa sprakk í loft upp af fyrsta bitanum og sú appelsínugræna varð svo hneyksluð og einmanna að hún flaug upp í geim á smáu vængjunum sínum, missti af beygju og klessti á Plútó og dó.

Og þess vegna dóu þær út!


Ég bið að heilsa ykkur,
KNÚS

Athugasemdir

[Sædís sys (IP-tala skráð) 4.9.2008 kl. 00:22]

Þú ert nú meiri bjáninn .. og þess vegna dóu þær út .. verð að viðurkenna að þetta er það eina í dag sem ég hef lesið og brosað yfir .. enda eru sálfræðibækurnar því miður engin skemmtun ..

En já .. þú ert ágæt .. 

[Linda litla, 4.9.2008 kl. 13:46]

Ha ha ha ha þetta er bráðskemmtileg saga Róslín.

Takk fyrir mig.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 4.9.2008 kl. 21:18]

  ... ruglumbull er þetta! Járnhænur á steinöld, gott það voru ekki steinhænur á járnöld. Ágætt að geta skáldað svolítið... en þetta er svolítið of djúp heimspeki fyrir mig..  Kannski er ég bara orðin of gömul!

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 4.9.2008 kl. 21:26]

Sædís þú verður að viðurkenna það að þér þykir yndislega mikið vænt um litlu systur þína, sem saknar stóru systur sinnar nokkuð mikið! ( Ég trúi því ekki að ég sé að segja þetta, fæ svona kökk í hálsinn sko...., passaði mig á því að gráta ekki þegar við kvöddum þig í Keflavík þarna um daginn...... í alvöru talað!!)

En ég sakna þín líka, ég veit nefnilega að þú saknar mín, vilt bara ekki segja það!

Mín var ánægjan Linda mín!

Eeeelsku Jóga mín, það er bara að lesa og njóta. Engin heimsspeki né neitt á bakvið þessa færslu, bara bull sem ég varð að setja á blað eða skjá líka.
Er víst feikna hugmyndarík, komst að því í hugmyndasmíði tíma, því að það liggur við að kennarinn hrópi upp yfir sig þegar hann les hugmyndirnar mínar...
Mamma gat hlegið af þessu, þú ert nú ekki langt frá henni í aldri!