5.6.2008 | 00:13
Aldrei fæ ég mér kríu!
Góða kvöldið kæru hálsar og bloggvinir.
Í dag hafði ég það gott heima, enda komin í frí sem er þó heldur stutt, vinna á mánudaginn.
Ég tók mig til og málaði, því þetta hafði setið í hausnum á mér frá því ég vaknaði, svo ég varð að mála þennan fallega engil, læt ekki fylgja sagan á bakvið hann, hversvegna mig langaði til að mála hann.
En um klukkan 18.00 fórum við pabbi af stað ásamt fleiri af fólki út um allar trissur hér innan sýslunnar í þeim tilgangi að taka til á vegarköntum. Mér og Kristjönu var hent út við Hólmsá og þurftum við að labba aðeins suður.
Í fyrstu virtist þetta ætla að verða snögg og fín ferð, en þegar flugurnar fóru að uppgötva mann var tilfinningin eins og það væru fullt af stríðnispúkum í kringum mig, eins og að vera lögð í einelti af flugum einum talsins!
Ég stökk einu sinni út í mýri og sé svo sannarlega eftir því, enda er mér enn ískalt á vinstri fæti....
Þegar fór að rigna fækkaði flugunum og ég bað í alvöru talað til Guðs um að láta koma hellidembu sem kom bara ekki neitt, nokkrir dropar þó til viðbótar, kæfði einhverjar flugurnar.
Á tímapunkti á meðan ég barðist við flugurnar og blótaði þeim í sand og ösku var ég við það að grenja úr pirringi, enda ótrúlega langt síðan þessar flugur hafi verið að abbast eitthvað upp á mig.
Það sem er ekki frásögu færandi í þessari sögu er það þegar kríurnar gerðu vart við sig, þá fyrst var ég hrædd. Ég hljóp um öskrandi og blótaði þeim eins og þær hefðu gert mér eitthvað verulega mikið. Lét þær vita að ég hataði þær, en þá komu þær bara nær og þá tók ég orð mín til baka og sagðist elska þær... stuttu seinna var ég farin að öskra mér til varnar.
Ef maður vill komast í form þá er bara að vera innan um kríur, hlaupandi undan þeim eins og andskotinn sé á eftir manni! Nema að maður vilji hafa hann á eftir sér, hver veit..
Svo var bjargað okkur og leið okkar lá í Suðursveitina og sátum við í bílnum og af og til stökk ég út til að ná í drasl. Annars var einn pabbinn helvíti duglegur við það!
Í eitt skiptið var laus hestur utan girðingar og ég vildi endilega fara að klappa honum og taka upp eitthvað drasl sem var þarna rétt hjá honum. Ég kallaði hoho á hestinn og skokkaði niður til hans, og viti menn sá var sko hræddur!! Hann bara spretti úr sporunum inn á sitt svæði, og ég sem hélt ég væri aðeins meira aðlaðandi en þetta...
En síðan var keyrt heim!
Vil endilega bæta við einni sögu sem örugglega einhverjir hafa heyrt áður.
Í Grímsnesinu í bústaðnum hjá afa og ömmu vorum við oft í heimsókn hér áður fyrr á sumrin. Það er mikið um mýflugur í kringum allan gróðurinn og voru ( og eru kannski enn ) til flugunet með hatti ofaná til að vera með úti. Ég var komin með leið á þessu blessaða neti og tók það af mér, þá var ég spurð hvort að ég vildi ekki hafa það útaf flugunum. Þá gerðist ég svo djörf og sagði sko bara á móti;
Ég ÉT þær þá bara!
Ef ég væri enn svo ung hefði ég áreiðanlega gert það bara í þessari ferð!
Góða nótt

Ég tók mig til og málaði, því þetta hafði setið í hausnum á mér frá því ég vaknaði, svo ég varð að mála þennan fallega engil, læt ekki fylgja sagan á bakvið hann, hversvegna mig langaði til að mála hann.
En um klukkan 18.00 fórum við pabbi af stað ásamt fleiri af fólki út um allar trissur hér innan sýslunnar í þeim tilgangi að taka til á vegarköntum. Mér og Kristjönu var hent út við Hólmsá og þurftum við að labba aðeins suður.
Í fyrstu virtist þetta ætla að verða snögg og fín ferð, en þegar flugurnar fóru að uppgötva mann var tilfinningin eins og það væru fullt af stríðnispúkum í kringum mig, eins og að vera lögð í einelti af flugum einum talsins!
Ég stökk einu sinni út í mýri og sé svo sannarlega eftir því, enda er mér enn ískalt á vinstri fæti....

Þegar fór að rigna fækkaði flugunum og ég bað í alvöru talað til Guðs um að láta koma hellidembu sem kom bara ekki neitt, nokkrir dropar þó til viðbótar, kæfði einhverjar flugurnar.
Á tímapunkti á meðan ég barðist við flugurnar og blótaði þeim í sand og ösku var ég við það að grenja úr pirringi, enda ótrúlega langt síðan þessar flugur hafi verið að abbast eitthvað upp á mig.
Það sem er ekki frásögu færandi í þessari sögu er það þegar kríurnar gerðu vart við sig, þá fyrst var ég hrædd. Ég hljóp um öskrandi og blótaði þeim eins og þær hefðu gert mér eitthvað verulega mikið. Lét þær vita að ég hataði þær, en þá komu þær bara nær og þá tók ég orð mín til baka og sagðist elska þær... stuttu seinna var ég farin að öskra mér til varnar.
Ef maður vill komast í form þá er bara að vera innan um kríur, hlaupandi undan þeim eins og andskotinn sé á eftir manni! Nema að maður vilji hafa hann á eftir sér, hver veit..
Svo var bjargað okkur og leið okkar lá í Suðursveitina og sátum við í bílnum og af og til stökk ég út til að ná í drasl. Annars var einn pabbinn helvíti duglegur við það!
Í eitt skiptið var laus hestur utan girðingar og ég vildi endilega fara að klappa honum og taka upp eitthvað drasl sem var þarna rétt hjá honum. Ég kallaði hoho á hestinn og skokkaði niður til hans, og viti menn sá var sko hræddur!! Hann bara spretti úr sporunum inn á sitt svæði, og ég sem hélt ég væri aðeins meira aðlaðandi en þetta...
En síðan var keyrt heim!
Vil endilega bæta við einni sögu sem örugglega einhverjir hafa heyrt áður.
Í Grímsnesinu í bústaðnum hjá afa og ömmu vorum við oft í heimsókn hér áður fyrr á sumrin. Það er mikið um mýflugur í kringum allan gróðurinn og voru ( og eru kannski enn ) til flugunet með hatti ofaná til að vera með úti. Ég var komin með leið á þessu blessaða neti og tók það af mér, þá var ég spurð hvort að ég vildi ekki hafa það útaf flugunum. Þá gerðist ég svo djörf og sagði sko bara á móti;
Ég ÉT þær þá bara!
Ef ég væri enn svo ung hefði ég áreiðanlega gert það bara í þessari ferð!
Góða nótt


Athugasemdir
Þú ert nú meira krúttið. Já lífið í sveitinni er aðeins öðruvísi en í borginni
Svetlana, 5.6.2008 kl. 00:54
En enn einu sinni þarf ég að leiðrétta, ég bý í bæ en ekki sveit!
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 01:00
mer finst þetta malverk hja þer æðislegt ertu goð i að mala :) þú ert lika algjort krutt
Ólafía Ingibjörg Sverrisdóttir (IP-tala skráð) 5.6.2008 kl. 01:27
Verði þér a góðu, mundu bara eftir því að drekka eitthvað með þeim til að kyngja þeim niður.
Ég á reyndar ættingja þarna í sveitinni, á Nesjunum.
Linda litla, 5.6.2008 kl. 05:33
Takk kærlega fyrir Ólafía Ingibjörg!
Ég mála mér til skemmtunar
Ég borðaði þær ekki! Alveg satt!
Hver eru það? ( Þó ég þekki ekki alveg alla..)
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 10:54
Hallgerður, í alvöru talað, ég var bara að æfa mig....
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 10:59
Flott myndin hjá þér Rósin mín, svo ert þú nú bara algjör snillingur, sko innan um kríur er maður bara rólegur og veifar hendinni yfir höfði sér, en flugurnar geta mann útaf drepið, en bara að taka nóg af B vítamíni þá horfa þær.
Ég tek alltaf B sterkar á sumrin, þoli ekki þessar flugu tu tu í kringum mig.
Knús til þín
Milla.
Guðrún Emilía Guðnadóttir, 5.6.2008 kl. 11:01
Takk Milla mín


En ég var bara orðin svona hrædd, hef ekki verið svona nálægt þeim áður, svo ég bara öskraði á móti og hljóp eins og asni um allt!
Ég kannski byrja á því að taka B vítamín, það væri allavega mjög sniðugt!
Knús
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 11:12
Ættingjar mínir búa á Grænahrauni á Nesjum, Ingólfur, Ingibjörg, Ósk Brynja, Valþór.
Linda litla, 5.6.2008 kl. 11:48
Ekkkkki hugmynd!
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 11:58
Kríurnar eru rosalegar! Svo kúka þær líka á hausinn á manni.
Yndislegur engill - og hann er rauðhærður eins og einhver sem við þekkjum.
Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 5.6.2008 kl. 16:17
Ojbarastasta! Gott að ég lenti ekki í því!!

Takk fyrir, já ég kannaðist einmitt við rauða litinn, er enn að pæla sko!
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 16:21
Jú þú veist alveg hver það eru!!! Dóra í Efnalauginni er dóttir þeirra og Ingólfur á KaffiHorninu er barnabarn Ingólfs í Grænahrauni!!!
Flott mynd hjá þér dúlla... Gangi þér vel í leiknum á laugardaginn!!! Bestu kveðjur Ragga danmerkurfari....
Ragga (IP-tala skráð) 5.6.2008 kl. 17:08
alveg samála jóhanna einusini var kría sem skeit á hausinn á mömmu hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Korri cool (IP-tala skráð) 5.6.2008 kl. 18:26
JÁ ÞAU! Nei ég veit samt ekki...



Takk takk, en bara ef ég verð í liðinu, sem mér finnst ólíklegt...
Hahahaha, Kormákur er það eitthvað sem þú mátt vera að segja frá???
Róslín A. Valdemarsdóttir, 5.6.2008 kl. 20:29
HA HA HA HA HA Það var ekki kría..... ehhehehe það var bara einvher smáfugl. Hvað er krakkinn annars að blaðra frá þessu ??
Já ok... það skeit einhver smáfugl á hausinn á mér sumarið 2005 og ég varð brjáluð, krökkunum mínum fannst þetta ógla fyndið en þorðu ekki að hlæja af því að ég varð svo brjáluð. En þetta var reyndar fyndið eftir á.
Linda litla, 6.6.2008 kl. 00:27
En samt skemmtileg saga hjá honum Kormáki þínum, verður að viðurkenna það
!!
!!!
Þetta kætti mig mjög mikið, ógeðslega fyndið!!!
En Linda mín, kannski kemur þetta fyrir aftur, þá veistu að þú átt bara að hlæja
Róslín A. Valdemarsdóttir, 6.6.2008 kl. 00:32
Ég hélt að ég yrði ekki eldri þegar ég rak augun í þetta
Veit að hann fer blogghring þegar hann er búinn að blogga, en hef held ég aldrei séð hvað hann kommentar, var bara að skoða kommentin hjá þér áðan og sá þetta.... ó mæ god... ég dó úr hlátri.
Ég get ekki lofað því að ég hlæji ef að einhver skildi voga sér að kúka á hausinn á mér aftur....
Linda litla, 6.6.2008 kl. 00:52
Hann er bara krútt!
( Nú dey ég úr hlátri!!!!!!)
Ég held þú sért nú samt enn lifandi...
Ef einhver kúkar á hausinn á þér aftur, skilgreint þá sem manneskja eða?
Róslín A. Valdemarsdóttir, 6.6.2008 kl. 00:56
Nei Róslín..... fugl, ekki manneskja. Nema kannski þær séu á flugi fyrir ofan höfuðið á mér.... MJÖG hæpið... farðu að sofa í hausinn á þér, þú ert farin að bulla.
Linda litla, 6.6.2008 kl. 01:24
Það væri samt fyndið að sjá fljúgandi manneskju, þú neitar því ekki veit ég!
....
Ég ætla að fá mér kríu, þú veist, svefn
Róslín A. Valdemarsdóttir, 6.6.2008 kl. 01:27
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.