Kennarar og þeirra verk

Ég lofaði ykkur færslu, og mér er kærkomið að svíkja eigin lit og kvarta aðeins.

Kennarar eru ekki eins góð og þau eru mörg. Ég hef lært af því af eigin reynslu, fengið misgóða kennara í gegnum skólaárin. Ég get þó sagt ykkur það að ég ber virðingu fyrir öllu þessu fólki sem hefur kennt mér í gegnum árin, enda mikið starf að standa yfir krökkum og unglingum alla liðlanga daga og sjá til þess að þeir læri um lífið og tilveruna og eitthvað sem er minna og tilgangslausara en það. Til þess að halda þeim á dagheimilinu til einskis.
Fyrstu 3 kennararnir sem kenndu mér voru öll mjög góð, þau Hreinn Eiríksson, Kristín Gestsdóttir og Brynja Baldursdóttir. Einnig á Kristín Gísladóttir mikinn þátt í því hve ég hef góð tök á íslenskunni, þrátt fyrir lesblindu, þar sem hún barðist með mér í gegnum lesblinduna í þau 3 árin sem ég var í Nesjaskóla.
Það var mikið um gott fólk í Nesjaskóla, skólastjórinn Þorvaldur Viktorsson, sem ég þurfti aldrei að fara á fund með, vegna þess hve gott og skemmtilegt barn ég var í skóla. Mér finnst skemmtilegt að segja frá því að ég tók við af honum á Árshátíð Grunnskólans hér á Hornafirði, eftir að hafa verið í skólanum hjá honum fyrir nær 7 árum.
Í Nesjaskóla fyrstu tvö árin að mig minnir var eldri kona sem gekk alltaf með okkur yfir götuna, yfir í íþróttahúsið til að sjá til þess að enginn varð fyrir bíl. Allir vildu leiða þessa góðu konu, en svo að mig minnir kvaddi hún starf sitt þegar við vorum komin í 7. bekk og tók móðir árgangsbræðra minna við af henni.

Ég fór upp í Hafnarskóla og þar fór mér á mis við suma kennara, vegna þess að sum af þeim báru ekki sömu virðingu og ég hefði þá borið fyrir þeim. En ég segi ekki þó það hafi verið bara 2 manneskjur í þeim skóla sem mér fannst ekkert merkilegt við bæði í framkomu frá þeim og hvernig þær manneskjur kenndu.
Umsjónakennarar mínir þar voru hinar einu sönnu Eygló Illugadóttir sem kenndi bekknum í 4-5. bekk, svo skemmtilega vill til að hún kennir okkur af og til enn í dag. Þar tók Sigrún Ólöf Björgvinsdóttir við af Eygló í 6. bekk og Björk Guðnadóttir kom þar á eftir, í lok 6 bekkjar og allan 7. bekkinn ef mig minnir rétt. Allt rosalega mismunandi, en þó góðir kennarar þar á ferð.

Óánægðust er ég með bygginguna sem ég er í, í dag. Mér finnst einhverjir kennarar, því ég vil alls ekki nefna nein nöfn, ekki vera að vinna vinnuna sína. Ég veit að margir nemendurnir og foreldrarnir eru hjartanlega sammála mér að þessu leiti, en þó get ég sagt ykkur það að ég ber virðingu fyrir öllum þeim sem vinna í byggingunni, og hef ég ekki kynnst neinu öðru en góðs af þeim.
Allt hið fínasta fólk utan starfa, og bara mjög gott.

En ég má til með að nefna þrjá kennara, verklega kennara, þar sem mér finnst þau þrjú fögin langskemmtilegust. Það eru þau Birna sem er með matreiðsluna, Gunnhildur með handmenntunina og Eiríkur með smíði.
Eins og margir hafa kynnst, þá finnst mér einstaklega gaman að baka, og enn skemmtilegra að borða það sem ég baka ef það er gott. Þess vegna finnst mér einstaklega gaman hjá Birnu, því ég legg mig alla fram ef það er eitthvað gott á boðstólnum. Hef bjargað nokkrum pottum frá því að sjóða upp úr og svona, en er jákvæð en frekar önug við að smakka allt sem færi gefst á.
Hjá Gunnhildi er alltaf gert eitthvað skemmtilegt, og með árunum hef ég alltaf lagt mig betur og betur fram við vinnuna í handmennt. Ég hef gert margt hjá henni, en er núna búin að gera þrennt mjög nytsamlegt núna í tveimur síðustu mánuðum að ég held, og eru 4 tímar eftir svo ég er alveg í hnút hvað ég get gert næst.
Ég læt fylgja myndir af þessum þremur hlutum hér á eftir, og skýri betur út fyrir neðan.
Hjá Eiríki hef ég oft verið mjög neikvæð vegna fullkomnunaráráttu minnar, en mér hefur oftast tekist vel við verkin þar. Ég reyni þó að vera ákveðin og jákvæð, en sjálfsbjörgunina vantar alveg þar.
En það að læra grunnsporin að smíða og svoleiðis alskyns hluti, er bara skemmtileg tilbreyting frá þessu skriflega námi.

Svo vil ég deila því með ykkur að með teiknimyndaröddina, þá unnu strákur og stelpa fædd í kringum 1996 ef ég man rétt, og óska ég þeim til hamingju með það. Þetta voru eins og Jóhanna orðaði það að gæti þar af leiðandi ekki verið mín örlög.

Peningaveskið sem ég gerði næst fyrst af allri leðurvinnunni, ég held mikið upp á það!
Fyrsta verkefnið var ekkert til að hrópa húrra fyrir, og ég er ekkert að ljúga því.

Þriðja verkefnið, bókamerki sem ég þurfti að teikna mynstur á þunnan pappír og í gegn á leiður, barði leðrið svo eftir því og málaði og fékk smá hjálp frá Gunnhildi við að mála þetta svarta.

Kortaveskið mitt, held einnig mjög mikið upp á það, fengum að ráða hvort við myndum gera, peningaveskið eða kortaveskið í öðru verkefninu, en ég fékk að gera þetta sem frjálst verkefni, s.s. verkefni nr. 4.

Nú býð ég góða nótt, óvissuferð á morgun með leikfélaginu og ég hlakka rosa til!

Stelpurnar eru farnar til Akureyrar og ef ég veit rétt kepptu þær æfingarleik í kvöld sem ég hef ekki hugmynd hvernig fór, skallatennis hjá þeim í fyrramálið í einhverjum fallegum skógi þarna á Akureyri og ég vona svo sannarlega að þær skemmti sér vel!

Knús á ykkur öll!

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 17.5.2008 kl. 08:15]

Diplómadisk færsla, setur eiginlega ekki út á neinn, en aðeins ýir að, það er það flottast er maður getur það.
Hlutirnir sem þú ert búin að gera eru virkilega flottir.
Æ, þú ert bara flottust rósin mín.
      Knús til þín
       Milla.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 17.5.2008 kl. 10:26]

Hlutirnir þínir eru litríkir eins og þú sjálf. Til hamingju með þessi listaverk, flott! .. Ég held upp á litríkt og öðruvísi fólk.

Varðandi kennarana þá gegna þeir ótrúlega miklu hlutverki. Ég tala mikið við nemendur og fæ niðurstöður úr könnunum sem þeir gera um kennara. VIRÐING er eitt sem þeir setja ofarlega á oddinn. Þeim finnst sárt þegar kennarar setja sig á háan hest. Fólki (og þá auðvitað kennurum líka) er misvel gefið að virða aðra - og hvað þá börn.

Eitt af hinum góðu lífsgildum er að taka sig ekki of hátíðlega. Það brenna sig margir á því - og svo skilja þeir ekkert í því að ná ekki til nemendanna! ..

Það er því miður oft ekki samasemmerki milli þess að vera gáfaður (á hefðbundinn hátt) og vel menntaður og vera góður í mannlegum samskiptum og/eða kunna að miðla því sem verið er að segja. Það er mjög mikilvægt að skólastjórnendur fái að vita ef að nemendur/kennarar eru óánægðir með einhvern kennara. Skólinn á að vera nemendamiðaður sem þýðir að hann miðast við þarfir og þá þjónustu sem nemendur eiga að fá. Nú er ég farin að blogga á þínu bloggi kæra Róslín.

Heyrðu - ég var annars að raula lagið "Joleen" í gær og þá breyttist nafnið allt í einu í Róslín! .. það væri nú sniðugt að semja texta um þig við það lag, ef það hefur nú ekki verið gert fyrr ?

Að lokum .. varðandi ,,teiknimyndaröddina" .. flott hjá þér að taka því svona vel, þó auðvitað sé bara alltílagi að verða smá fúll þegar maður fær ,,nei" .. þú getur litið á það sem innlegg í reynslubankann þinn að fá þessa ,,höfnun"..  Það er okkur öllum hollt að fá stundum nei og þá eigum við líka auðveldara með að skilja meðbræður og systur sem lenda í því." .. Ég hef nokkrum sinnum fengið ansi stór NEI í lífinu en varð alveg brjáluð út af því í einhver skipti, þegar ég horfi til baka þá sé ég að það var ekki slæmt fyrir mig. Aðalmálið er að draga lærdóm af því og gera betur næst eða fara aðra leið... blogga um eina svona reynslu fljótlega (þú gafst mér innblástur )..... 

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 17.5.2008 kl. 12:14]

Milla, mér finnst ljótt að vera með móral gagnvart fólki sem leggur það á sig að vera í kringum ungt fólk viku eftir viku.
Flest af kennurunum er fínasta fólk og á ekki skilið að láta tala niður til sín.
En þakka þér kærlega fyrir elsku Milla!
Knús


Takk fyrir það Jóhanna, mér finnst tilvalið því þú talar um litríkt fólk, þá var ég að eignast fyrstu einlitu svarta og hvíta sokka í síðustu viku, ég hef alltaf gengið í litríkum sokkum.

Mér finnst fólk ekki eiga að fá að vinna á svona fólksmiklum vinnustað í kringum ungmenni, sem geta ekki sýnt þeim virðingu. Sumir krakkar læra af þessu, en sumir smitast af þessu, koma fram við fólk svona seinna á sínum lífsstíma og heldur því í ímyndinni að það megi haga sér svona fyrst að einhver kennarinn gat vel hagað sér svona.

Fólk sem metur sig til allt of mikils eru ekki alveg þær týpur sem manni langar að læra af. Allra síst ef það er ekki mikið til í því sem fólk segir. Ég er ótrúlega ánægð með sjálfa mig að vissu leiti, þó reyni ég að draga úr því, því það býr svo margt annað inní mér. Hef oft heyrt frá Rafni mínum að ég sé montrass!
Mér finnst nú bara gott að fá svar frá þér Jóhanna mín, þar sem ég vonaði að fá gott svar, þar sem þú þekkir mjög til skólastarfa.

Mér hefur dottið það í hug að hafa Róslín í staðinn fyrir Joleen, en enginn hefur samið neitt útfrá því lagi um mig. Ég býð bara eftir því!
En kom þá nafnið rétt upp, ekki Rósalín?

Með röddina þá var ekki valið 16 ára ungling, en það kom mér rosalega á óvart. Ég er allra síst fúl, því að ef ég hefði fengið þetta, þá myndi ég missa af einhverju hérna heima, og það væri bara vesen að koma mér í bæinn.
Maður lærir alltaf af því sem manni er neitað og það leiðir mann oft á bestu brautina fyrir mann sjálfan, þ.e.a.s. ef maður er nógu sterk til að halda áfram í aðrar áttir.
Gaman að hafa fært þér innblásturinn!

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 17.5.2008 kl. 16:22]

Róslín mín ertu nokkuð með móral?, enda á það ekki að vera, en maður á aldrei að láta bjóða sér upp á niðurtal eða að fólk sé að setja sig á háan hest.
maður gerir eitthvað í því.
        Knús til þín
         Milla.

[Brynja skordal, 18.5.2008 kl. 00:35]

Æðislegt hafðu ljúfan sunnudag skvís

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 18.5.2008 kl. 17:58]

Milla, ég kem ótrúlega sjaldan með einhvern móral og ekki í þetta skipti! Ég tala hreint út og stundum hljómar það á sinn hátt og stundum á annan.

Takk Sigga, ég er búin að setja péninga í veskið!
Ég vona það nú líka, en takk æðislega

Sömuleiðis Brynja mín

Knús á þig Helga

[Jóhanna H flickr pæja (IP-tala skráð) 18.5.2008 kl. 19:54]

Rosalega ertu flink í leðrinu, mig hefur alltaf langað að læra þetta.

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 18.5.2008 kl. 20:01]

Jóhanna H, ef þér gefst tækifæri, þá mæli ég með því að þú grípir það, þetta er rosalega gaman ef maður hefur þolinmæði og er svolítið nákvæm!