Áður en ég fæ mér að borða...

Vildi bara deila með ykkur skemmtilegri sögu.
Í hádegismatnum gengu ég og vinir mínir út í miðbæ, og mættum engum öðrum en Guðna Ágústssyni, Valgerði Sverrisdóttur og manni sem ég er ekki viss hver var. Ég var kurteis og bauð góðan daginn. Fékk sömu kveðju til baka og Guðni bað okkur um að fara gætilega í hálkunni, og við sögðum að sjálfsögðu sömuleiðis.
Þegar ég var búin að borða og Yrsa var við það klára kökuna sína, settist mamma Árdísar vinkonu minnar, sem vinnur þarna í bakaríinu hjá okkur og talaði við okkur, gengu þau svo inn og Guðni talaði spakmælislega við hana. Allt benti samtalið til okkar, yngri kynslóðinni, framtíð Hornafjarðar!

Ég hef bara eitt að segja um þennan mann, hann er yndæll, og talar ekki jafn mikið í síma og hin tvö töluðu. Hann gekk um búðina og spjallaði við hina og þessa. Ég tók líka eftir því að það er rosalega ýkt allt grín að Guðna, hann talar ekki alveg svona eins og menn halda..
Eigiði það gott sem eftir lifi dags!
Nú fæ ég mér að borða og að læra!

Athugasemdir

[Anna Guðný , 31.1.2008 kl. 17:42]

Hæ Rósalín!

Gaman að lesa bloggið þitt. Held því áfram.

Kveðja frá Akureyri 

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 31.1.2008 kl. 17:51]

Takk fyrir það